BOSS	Dyne	HP	1200	MP	20
		EXP	600
		AP	55
		Gil	750
		Drop	Silver Armlet
		แบเร็ตจะต้องสู้กับไดน์ตัวต่อตัว ดังนั้นก่อนสู้จึงควรจัดอุปกรณ์ที่ดีที่สุดให้แบเร็ต แม้ HP ของไดน์จะไม่มากนัก แต่เขามีท่าโจมตีที่รุนแรง เช่นท่า Needle Gun ที่มีโอกาสเป็น critical สูง, S-mine ที่ยิงลูกไฟใส่เรา และท่า Molotov Cocktail ซึ่งจะยิงแสงกระจายใส่เราโดยมีความรุนแรงมาก และเทิร์นของไดน์ค่อนข้างเร็ว เราจึงควรเติมพลังอยู่เรื่อยๆ และควรโจมตีด้วยอาวุธมากกว่าเวทมนตร์

ไดน์          "ถอยไป!"

    "ไม่ใช่แค่แขนเท่านั้นนะ... ตั้งแต่ตอนนั้น ....ฉันเสียบางสิ่งที่ไม่อาจทดแทนได้ ฉันไม่รู้ว่าฉันทำอะไรผิด"

แบเร็ต       "ไดน์ ฉันก็เหมือนกันแหละเพื่อนเอ๋ย แต่แกดันเลือกวิธีนี้เนี่ยนะ ...เรายังแก้ไขมันได้ไม่ใช่เรอะ!?"

ไดน์          "ฉันบอกแกแล้วไง...ฉัน...ฉันจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างในโลกบ้าๆนี้ ....รวมทั้งตัวฉันเองด้วย"

แบเร็ต       "ไม่นะ! แล้วมาร์ลีนล่ะ เธอจะเป็นยังไง?"

ไดน์          "แบเร็ต, ตอนนั้นมาร์ลีนเพิ่งจะอายุเท่าไหร่เองล่ะ ...ถึงฉันจะกลับไปเธอก็จำฉันไม่ได้หรอก แล้วยิ่งกว่านั้นนะแบเร็ต... มือนี้มันก็แปดเปื้อนเกินกว่าที่จะโอบอุ้มมาร์ลีนแล้ว"

แบเร็ต       "........... "

ไดน์          "เอ้า! แบเร็ต"  (ไดน์โยนสร้อยคอให้)

    "เอาสร้อยนั่นให้มาร์ลีน มันเป็นของเอเลนอร์... เป็นของดูต่างหน้าภรรยาฉัน"

แบเร็ต       "ได้สิ"

ไดน์          "...ว้าว... มาร์ลีน.... 4 ขวบแล้วสินะ... แบเร็ต...อย่า....อย่าทำให้มาร์ลีนร้องไห้นะ"

แบเร็ต       "ไดน์....?"

ไดน์ตัดสินใจกระโดดหน้าผาลงไปจบชีวิตตนเอง

แบเร็ต       "ไดน์ ฉันก็เหมือนกับแก มือของฉัน... มันก็โสโครกเกินกว่าจะโอบอุ้มมาร์ลีนเหมือนกัน..."

    "ว้าก!!!"

แล้วทุกคนจะมาอยู่ในห้องของ มร.โค้ท เพื่อเจรจาถึงวิธีการออกไปจากที่นี่

มร.โค้ท     "เหมือนที่เคยบอกล่ะครับ คุณต้องขออนุญาตบอสแล้วแข่งโชโคโบให้ชนะถึงจะออกไปได้"

แบเร็ต       "ไดน์มาบอกเหตุผลที่เราจำเป็นต้องออกไปไม่ได้ เพราะงั้นดูนี่" (เอาสร้อยของเอเลนอร์ให้ดู)

มร.โค้ท     "โอ้ ว้าว!"

แบเร็ต       "ฉันจะขึ้นไป"

มร.โค้ท     "ได้ครับ...ได้"

    "คุณฆ่าไดน์แล้วเหรอ? ถึงได้สร้อยคอนี้มาน่ะ แต่ไดน์ตายไปที่นี่คงสงบขึ้นหน่อย หมอนั่นมันไม่ค่อยแคร์คนอื่นเลย"

แบเร็ต       "(กระชากเสื้อ) แกจะไปรู้อะไร!! "

มร.โค้ท     "ค...ครับๆๆ ผมไม่รู้อะไรหรอกครับ ...ข...ขอโทษครับ... "

คลาวด์      "แล้วพวกเราจะออกไปจากที่นี่ได้ไหม?"

มร.โค้ท     "โธ่! พวกคุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ยังไงๆการจะออกจากที่นี่มีแต่ต้องแข่งโชโคโบในโกลด์ซอเซอร์ให้ชนะ และก็ส่งคนขึ้นไปแข่งได้แค่คนเดียวด้วย"

แบเร็ต       "ว่าไงนะ!"

มร.โค้ท     "โอ้...ถึงคุณจะบังคับยังไงผมก็ช่วยคุณไม่ได้หรอกครับ... กฎต้องเป็นกฎ ไม่งั้นเมืองนี้ก็วุ่นไปหมด ผมคงดูแลไม่ไหว"

    "โอเคๆ ผมจะส่งขึ้นไปแข่งคนนึง คนนั้นต้องคุยกับดิโอเองนะ"

แบเร็ต       "งั้นแกไป คลาวด์! เราจะรอที่นี่ รีบๆแข่งโชโคโบให้ชนะแล้วออกไปจากที่นี่ซะที"

แอริธ        "ใช่คลาวด์! พวกเราจะรอ"

มร.โค้ท     "พวกคุณต้องมีผู้จัดการ เพื่อลงทะเบียนและเอาโชโคโบด้วย"

เอสเตอร์เดินเข้ามา "หวัดดี ฉันได้ยินที่พูดมาหมดแล้วหละ"

เอสเตอร์    "ฉันจะเป็นผู้จัดการให้เอง"

มร.โค้ท     "ก็ไม่ว่าหรอกนะแต่....."

    "เธอชื่อเอสเตอร์ เธอดูตลกๆหน่อยนะ แต่ก็ไม่มีผู้จัดการที่ดีกว่านี้แล้ว"

เอสเตอร์    "หยาบคาย!"

    "โอ๊ะ....ยินดีที่ได้รู้จักนะ คลาวด์"

มร.โค้ท     "งั้นคลาวด์ ผมจะส่งคุณขึ้นไป แล้วเอสเตอร์จะเล่ารายละเอียดให้ฟัง"

จากนั้นเราจะถูกส่งขึ้นไปข้างบน ระหว่างที่ขึ้นลิฟท์มา เอสเตอร์จะสอนวิธีการขี่โชโคโบให้เรา

(1)     ฟัง

(2)     ไม่ฟัง

วิธีการขี่โชโคโบ

[select]         - เลือกโหมด manual(บังคับเอง) หรือ auto(ให้โจโคโบวิ่งเอง)

               - กดย้ำเพิ่มความเร็ว แต่ถ้าวิ่งเร็วมากๆจะเหนื่อยเร็ว

              - ลดความเร็ว

               - กดค้างเพื่อให้โชโคโบใช้สปีดสูงสุด แต่จะทำให้ความอึดของโชโคโบลดลงอย่างรวดเร็วมาก

<-- , -->       - ควบคุมทิศทาง

[start]           - กดเมื่อเริ่มเกมส์, จบเกมส์ (จะจบเกมส์เมื่อที่1,2เข้าเส้นชัยแล้ว)

แล้วเราจะมาถึงห้องจ้อกกี้และได้พบกับโจ ผู้ที่เป็นจ๊อกกี้ที่เก่งที่สุดของที่นี่ เขาบอกว่าอาจจะได้แข่งกับเราสักวัน ในห้องนี้มีมาทีเรียมนต์อสูรรามูให้เก็บด้วย (ถ้าลืมเก็บจะกลับมาเอาไม่ได้แล้วนะ) จากนั้นเอสเตอร์จะมาเรียกเราไปแข่ง ซึ่งเธอจะถามว่าเราจำวิธีบังคับโชโคโบได้ใช่ไหม

(1)     อธิบายอีกรอบสิ – (เอสเตอร์จะสอนวิธีขี่โชโคโบอีกรอบ)

(2)     จำได้ – (แข่งเลย)

ในการแข่งควรตั้งโหมดเป็น manual เพราะโชโคโบเรายังมีความเร็วไม่มากนัก ให้แข่งจนเข้าเส้นชัยเป็นที่1 (ถ้าแพ้จะต้องแข่งใหม่จนกว่าจะชนะ แต่เมื่อแพ้เอสเตอร์จะเอาโชโคโบที่เก่งขึ้นมาให้ขี่แทน) ขณะวิ่งสามารถกด L1+L2+R1+R2 ค้างเพื่อเพิ่มพลังความอึดให้โชโคโบได้ เมื่อเราชนะแล้วเอสเตอร์จะให้จดหมายจากดิโอมา

ไอ้หนู ถ้าแกได้อ่านจดหมายนี้นั่นแสดงว่าแกชนะแล้วตามที่ฉันคาดหวังไว้ เอสเตอร์เล่าเรื่องไดน์ให้ฉันฟังแล้ว และเธอก็แข่งชนะ ฉันจะทำตามคำขอของพวกเธอทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม และเพื่อเป็นการขอโทษ ฉันได้เตรียมของขวัญเล็กๆน้อยๆไว้สำหรับใช้ในการเดินทางด้วย ขอโทษทีที่ฉันยุ่งมากเลยไม่สามารถไปพูดกับเธอโดยตรงได้

                                                    ด้วยความเคารพ,

                                                    ดิโอ                                        

คลาวด์      "ของขวัญเหรอ?"

แล้วก็มีโทรศัพท์จากแอริธเข้ามา

แอริธ        "คลาวด์ เจ๋งไหมล่ะ!? ผู้ช่วยผู้จัดการมาหาและเอาบั๊กกี้มาให้เธอน่ะ ตอนนี้เราเดินทางผ่านทะเลทรายหรือแม่น้ำได้สบายแล้ว คลาวด์ฉันจะรอเธอข้างนอกนะ"

คลาวด์      "เอ๋ จม.มีต่อนี่....."  แล้วคลาวด์ก็อ่านจดหมายต่อ

ป.ล. ฉันเพิ่งได้พบเซฟิรอธ ท่าทางเขาคงมีแฟนเยอะแน่ เธอน่าจะไปขอลายเซ็นเขานะ ดูเหมือนเขาจะเดินทางไปที่กองกาก้าทางตอนใต้ของแม่น้ำนะ

คลาวด์      "เซฟิรอธ!!"

เอสเตอร์    "เราคงต้องลากันแค่นี้แหละ"

   "อ้อ! ถ้าเธอมีโชโคโบเป็นของตัวเองแล้วละก็ มาหาฉันนะ ฉันจะลงทะเบียนให้"

จากนั้นให้จัดกลุ่มแล้วนั่งบั๊กกี้ออกจากโกลด์ซอเซอร์ ในตอนนี้เราสามารถเก็บลิมิตเบรกระดับ 4 ของแอริธได้แล้วโดยให้ขับรถเข้าไปในคอสตาเดลโซลแล้วเดินไปขึ้นเรือเราจะกลับมาที่จูน่อนเดินออกจากจูน่อนจะมีรถบั๊กกี้อยู่ด้วย จากนั้นขับรถไปเรื่อยๆจนพบถ้ำดังกล่าวเข้าไปข้างในจะมีชายขี้เกียจนอนอยู่ให้คุยกับเขาเขาจะบอกจำนวนครั้งที่เราต่อสู้มา หากจำนวนครั้งของเรามีเลขหลักหน่วยตรงกับเลขหลักสิบเช่น 422, 355 etc. เขาจะให้ไอเท็ม Mythril มา (หากไม่ตรงก็ออกไปหาศัตรูมาสู้จนจำนวนครั้งได้ตามต้องการ) เอา Mythril ที่ได้มาไปให้ชายช่างตีอาวุธที่อยู่ในบ้านโดดใกล้ๆคอสตาเดลโซลเขาจะตีของให้ ให้เราออกไปเดินเล่นแล้วกลับเข้ามาใหม่เขาจะตีของเสร็จแล้ว โดยให้เราเลือกว่าจะเอาของจากกล่องใหญ่ด้านล่างหรือจะเอาของจากกล่องเล็กชั้นบนหากเลือกกล่องใหญ่จะได้ Gold Armlet มา ให้เลือกกล่องเล็กเราจะได้ลิมิตเบรก Great Gospel มา