The DioField Chronicle
เดอะ ไดโอฟีลด์ โครนิเคิล
บทสรุปเกม
WALKTHROUGH
The DioField Chronicle : บทที่ 1-2 มือธนูขี้กังวล
The DioField Chronicle
มือธนูขี้กังวล
เหตุผลที่สองขั้วอำนาจบนแผ่นดินใหญ่ต่างหมายตาเกาะดิโอฟิลด์ เนื่องจากที่เกาะนี้มีแร่ผลึกเวทมนตร์นามว่า "เจด" อันเป็นวัตถุดิบในการผลิตอาวุธเวทมนตร์ในปริมาณมหาศาล กล่าวกันว่าในอดีต เทพเจ้าได้สิ้นชีพลงที่เกาะแห่งนี้ ซากสังขารนั้นได้ตกตะกอนทับถมเป็นเวลาหลายชั่วอายุคนจนกลายมาเป็น "เจด" นี้เอง (อารมณ์เดียวกับน้ำมันดิบที่เกิดจากการทับถมของซากพืชซากสัตว์จนกลายเป็นวัตถุดิบทรงคุณค่า) ในโลกนี้นั้นมนุษย์ไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้ แต่ด้วยภูมิปัญญาของมนุษย์ที่คิดค้นวิธีการนำเอาเจดนี้มาติดตั้งกับอาวุธจนกลายเป็นอาวุธเวทมนตร์ต่างๆที่มีพลังทำลายมหาศาล กล่าวได้ว่าฝ่ายใดได้ครอบครองเจด ฝ่ายนั้นเทียบเท่ากับการถือครองอาวุธมหาประลัย ด้วยเหตุนี้เอง ทั้งฝ่ายจักรวรรดิ และฝ่ายสัมพันธมิตรจึงต่างหาหนทางในการแทรกแทรงเข้ามาที่เกาะดิโอฟิลด์ทั้งทางตรงและทางอ้อม แต่ด้วยสายเลือดกษัตริย์ของเกาะแห่งนี้ที่ได้รับ "ตราแห่งพร" และเหล่าชนชั้นสูงของเกาะดีโอฟิลด์ที่มีพลังพิเศษในการใช้เวทมนตร์ได้ เกาะดิโอฟิลด์จึงสามารถรักษาเอกราชได้เป็นเวลานาน กระทั่งบัดนี้ที่เกิดสงครามภายใน ฝ่ายจักรวรรดิและฝ่ายสัมพันธมิตรจึงฉวยโอกาสยื่นมาเข้ามา
หนึ่งเดือนผ่านไป หลังจากตัวเอกทั้งสามสร้างความคุ้นเคยกับกองทหารนี้และสร้างผลงานอันโดดเด่น ทั้งสามจึงได้รับภารกิจสำคัญจากลอร์ดเฮนเดโดยตรงในการลอบสังหารหัวหน้าโจรที่เป็นภัยคุกคามต่อกองทัพมาโดยตลอด ด้วยการให้ผู้บัญชาการยุลซิมนำทัพใหญ่บุกโจมตีกองกำลังหลักของเหล่าโจร เพื่อเปิดโอกาสให้กลุ่มตัวเอกลอบเข้าไปสังหารหัวหน้าโจรในฐานบัญชาการ โดยภารกิจนี้ได้ร่วมมือจากทหารรับจ้างอิสระนามอิสคาเรี่ยน โคลเชสเตอร์ อดีตบุตรตระกูลขุนนางที่เลื่องชื่อเรื่องการสังหารระยะไกลด้วยธนู ทั้งสี่บุกฝ่าเหล่าโจรมือดีที่เฝ้าพิทักษ์ศูนย์บัญชาการ จนในทีสุดก็ปลิดชีพกอฟเฟรน หัวหน้าโจรได้สำเร็จ หลังภารกิจนี้เอง อิสคาเรียนได้ตัดสินใจเข้าร่วมกลุ่มตัวเอกแม้จะรู้ว่ากลุ่มตัวเอกไม่ใช่กลุ่มที่มีอิทธิพลที่สุดในกองทัพก็ตาม