การเล่นแบ่งออกเป็นสามหลักพื้นที่ที่: Overworld แผนที่ที่เมืองและดันเจี้ยนและการต่อสู้ เมื่ออยู่ในแผนที่เหนือโลกผู้เล่นจะนำตัวละครของตนไปยังตำแหน่งต่างๆ ในเกม เมืองมีข้อกำหนดเบื้องต้นร้านค้าและชาวบ้านที่นำเสนอข้อมูลในขณะที่ดันเจี้ยนมีmazelikeกิจการที่สุ่มเผชิญหน้าศัตรู อาจเกิดขึ้น การต่อสู้เหล่านี้อาจโจมตีบนแผนที่ทางตรงข้ามและเป็นไปตามรูปแบบRPGทั่วไป: ผู้เล่นเลือกตัวละครของตน (เช่นว่าจะต่อสู้ ร่ายเวทย์ มนตร์หรือวิ่งหนี) จากนั้นศัตรูก็ผลัดกัน รูปแบบนี้จะเกิดขึ้นซ้ำๆ จนกว่าตัวละครที่อยู่ด้านใดด้านหนึ่งจะหมดพลังโจมตีและตาย มี 15 รอบ คิดเป็นแต่ละ 15 วัน 

เกมดังกล่าวมีระบบเวทย์มนตร์ที่ผู้เล่นสามารถสร้างคาถาเวทย์มนตร์โดยป้อนคำที่มีอักขระคาตาคานะไม่เกินหกตัว ในขณะที่เกม RPG คอนโซลส่วนใหญ่ให้ผู้เล่นเข้าถึงคาถาที่สร้างไว้ล่วงหน้าจำนวนจำกัด มันทำให้ผู้เล่นมีอิสระในการสร้างสรรค์เกือบทั้งหมด ผู้เล่นสามารถป้อนต่างๆคำวิเศษ (เรียกว่าKotodama (言霊,ことだま) เดิม) เป็นของโบราณ ทุกคนจะมีผลบางอย่างแม้ว่าส่วนใหญ่จะไม่เป็นประโยชน์ อย่างไรก็ตาม มีเฟรมเวิร์กพื้นฐานสำหรับระบบ ซึ่งอิงตามองค์ประกอบของ gameworld

มนตราที่สมบูรณ์โดยทั่วไปประกอบด้วยคำนำหน้าแกนธาตุ และส่วนต่อท้ายแม้ว่าแกนเพียงแกนเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะสร้างเอฟเฟกต์ มีแปดองค์ประกอบ (บวกมีการรักษา ) และของเหล่านี้หกจะจัดในการจับคู่ปฏิปักษ์ร่วมกัน: ไฟกับน้ำ , ลมเทียบกับการผลิตไฟฟ้าและแสง VS มืด อีกสององค์ประกอบที่น่ารังเกียจดินและโมฆะไม่มีจุดแข็งหรือจุดอ่อน เนื่องจากคาถาประกอบขึ้นจากตัวอักษรจึงมีรูปแบบเฉพาะที่สอดคล้องกับแต่ละองค์ประกอบ คาถาบางคำที่ใช้รากศัพท์touเช่น จะทำให้เกิดการโจมตีด้วยสายฟ้า ในขณะที่เวทมนตร์ที่มีน้ำจะสร้างเอฟเฟกต์แบบน้ำ

นอกจากนี้ยังมีคำนำหน้าและคำต่อท้ายที่สามารถเพิ่มลงในองค์ประกอบพื้นฐานเพื่อเปลี่ยนแอตทริบิวต์ได้ สิ่งเหล่านี้ส่วนใหญ่มีอิทธิพลต่อพลังพื้นฐานและค่าใช้จ่ายในการใช้คาถา แต่ส่วนอื่นๆ จะเพิ่มเอฟเฟกต์สถานะผิดปกติ(เช่นทำให้เป้าหมายเป็นพิษ ) หรือเปลี่ยนระยะของมนต์เพื่อให้มันกำหนดเป้าหมายไปที่ศัตรูตัวเดียวแทนที่จะเป็นหลายตัวหรือในทางกลับกัน คำนำหน้าและคำต่อท้ายที่มีเอฟเฟกต์ที่คล้ายกันสามารถใช้ควบคู่กันเพื่อสร้างเอฟเฟกต์แบบขยาย

มนต์อื่น ๆ ประกอบด้วยคำที่ไม่ซ้ำกันซึ่งส่วนใหญ่เป็นภาษาอังกฤษซึ่งสร้างเอฟเฟกต์บางอย่างและข้ามระบบการตั้งชื่อทั้งหมด คำศัพท์แปลก ๆ เหล่านี้เรียนรู้ได้จากตัวละครในเกมหรือจากการอ่านหนังสือ ตัวอย่างเช่นgeoเป็นมนต์ที่เกี่ยวข้องกับโลกและkingcoastเป็นคาถาน้ำ การเพิ่มคำนำหน้าหรือส่วนต่อท้ายเหล่านี้มักจะทำให้บางสิ่งแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง (และมักจะไร้ประโยชน์) การใช้มนต์สะกดช่วยให้ผู้เล่นเรียนรู้เวทมนตร์จากศัตรูได้ เมื่อศัตรูใช้เวทย์มนตร์ ผู้เล่นต้องจดคาถาที่ใช้แล้วป้อนลงในคัมภีร์ของเขาหรือเธอเองหลังการต่อสู้เพื่อให้เข้าถึงได้ คาถาของศัตรูเหล่านี้บางอันทรงพลังมาก แม้ว่าคาถาหลายอย่างจะไม่คุ้มราคาเท่ากับคาถาพื้นฐานที่อธิบายไว้ข้างต้น บางตัวเป็นคาถาปกติรุ่นประหยัดพื้นที่