แอริธ        "คลาวด์ เธอมาช้าจังนะ!"

แบเร็ต       "มาสายฟ่ะแกน่ะ!"

คลาวด์      "ขอโทษที่ให้คอยนาน"

แอริธ        "ตอนนี้ทุกคนก็มาพร้อมหน้ากันแล้วสินะ"

แบเร็ต       "เล่าเรื่องของแกให้ฟังหน่อยสิคลาวด์ ฉันอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับเซฟิรอธ และเรื่องหายนะของดวงดาวน่ะ เล่าให้ทุกคนฟังเลย"

คลาวด์จะเริ่มเล่าเรื่องของเซฟิรอธให้ทุกคนฟัง

คลาวด์       "ฉันเคยคิดอยากจะเป็นแบบเซฟิรอธ ฉันเลยเข้าไปเป็นโซลเยอร์ หลังจากได้ร่วมงานกัน 2-3 ครั้งเราก็กลายเป็นเพื่อนกัน"

แบเร็ต       "แกเรียกมันว่าเพื่อนเหรอ?"

คลาวด์       "ใช่... แต่... หมอนั่นอายุมากกว่าฉัน แล้วก็ไม่ค่อยเล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังเลย"

ทีฟา          "......"

คลาวด์       "เรียกว่าเพื่อนร่วมรบน่าจะเหมาะกว่า... พวกเราต่างเชื่อถือกันและกัน จนกระทั่งวันหนึ่ง...."

แอริธ        "วันหนึ่ง?"

คลาวด์       "หลังสงครามสิ้นสุดหน้าที่ของโซลเยอร์ก็คือการกำจัดสิ่งที่ขัดขวางปฏิบัติการของชินระ เมื่อ 5 ปีก่อนตอนนั้นฉันอายุ 16...."

ภาพจะย้อนกลับมาอดีต ขณะที่คลาวด์ เซฟิรอธ และการ์ดอีกสองคนอยู่ในรถเตรียมเดินทางมาปฏิบัติภารกิจ

คลาวด์       "ฝนตกหนักชะมัด" (ลุกไปทักทายเพื่อน)

                "เฮ่! นายเป็นไงมั่ง? "

การ์ด         "สบายดีน่า" (การ์ดที่มาด้วยกำลังเมารถ)

คลาวด์       "ไม่รู้แฮะ ฉันไม่เคยเมารถ ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม?"

เซฟิรอธ     "เฮ่! นั่งลงแล้วเงียบซะ" (คลาวด์ทำท่าสคว็อต)

คลาวด์       "ฉันได้มาทีเรียใหม่มา อยากจะลองใช้เต็มแก่แล้ว"

เซฟิรอธ     "เหมือนเด็กๆเลยนะ"

คลาวด์       "อธิบายภารกิจคราวนี้ให้พวกเราฟังหน่อยสิ"

เซฟิรอธ     "นี่ไม่ใช่ภารกิจธรรมดานะ"

คลาวด์       "ดีสิ"

เซฟิรอธ     "ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ? "

คลาวด์       "ฉันเข้าร่วมโซลเยอร์เพื่อจะได้เป็นเหมือนนาย แต่พอได้มาเป็น 1st คลาสจริงๆสงครามก็ดันสงบไปแล้ว ความฝันที่ฉันจะได้เป็นวีรบุรุษแบบนายก็เลยจบไปด้วย เพราะงั้นฉันเลยขออาสามาทำภารกิจใหญ่ๆเพื่อพิสูจน์ตัวเอง.....คิดว่าไงล่ะ คุณเซฟิรอธ?"

เซฟิรอธ     "ตกลงจะฟังฉันอธิบายภารกิจไหม?"

                "งานของเราคือตรวจสอบเตามาโคเก่า มีรายงานมาว่ามันเสียและสร้างมอนสเตอร์ขึ้นมา ก่อนอื่นเราต้องกำจัดพวกมอนสเตอร์เหล่านั้นให้หมด จากนั้นค่อยเข้าไปตรวจสอบและแก้ปัญหา"

คลาวด์       "มีมอนสเตอร์.....ที่ไหน? "

เซฟิรอธ     "เตามาโคที่นีเบิ้ลไฮม์"

คลาวด์       "นีเบิ้ลไฮม์.... ฉันมาจากที่นั่น"

เซฟิรอธ     "อืม.... บ้านเกิด"

มีเสียงโครมดังขึ้นเหมือนรถขับไปเจออะไรเข้า

คนขับรถ    "ม...มีอะไรมาชนรถเราก็ไม่รู้ครับท่าน!"

เซฟิรอธ     "คงเป็นมอนสเตอร์ที่ฉันพูดถึง"

แล้วคลาวด์และเซฟิรอธจะลงมาสู้กับมอนสเตอร์ซึ่งอาจเป็น Dragon หรือ Midgar Solom ซึ่งเป็นมอนสเตอร์ที่เก่งมาก แต่เรามีเซฟิรอธอยู่ในทีมยังไงๆก็ไม่แพ้

เซฟิรอธฆ่ามอนสเตอร์ได้อย่างง่ายดาย แล้วฉากจะตัดกลับมาปัจจุบัน

คลาวด์       "เซฟิรอธเก่งเหลือเชื่อจริงๆ พวกนายอาจเคยได้ยินเรื่องความเก่งกาจของหมอนี่....แต่จริงๆ เขาเก่งกว่าที่ลือกันซะอีก"

แอริธ         "แล้วตอนสู้กันเธอทำอะไรอยู่ล่ะ?"

คลาวด์       "ฉันมัวแต่ทึ่งการต่อสู้ของเซฟิรอธอยู่น่ะสิ"

ทีฟา          "......."

คลาวด์       "และแล้วเราก็มาถึงนีเบิ้ลไฮม์...."

เราจะกลับมาที่เรื่องเล่าของคลาวด์อีกครั้ง ตอนนี้คลาวด์, เซฟิรอธ และคนอื่นๆจะเดินทางมาถึงนีเบิ้ลไฮม์แล้ว

เซฟิรอธ     "รู้สึกเป็นไงบ้าง ไม่ได้กลับมาบ้านเกิดนานแล้วนี่ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคนอื่นจะรู้สึกยังไงกัน เพราะฉันไม่มีบ้านเกิด"

คลาวด์       "เอ.....แล้วพ่อแม่นายล่ะ?"

เซฟิรอธ     "แม่ของฉันคือเจโนวา ท่านตายหลังให้กำเนิดฉัน ส่วนพ่อ......."

                "ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า....ช่างเถอะ เอาละไปกันได้แล้ว"
 

แบเร็ต       "คอยเดี๋ยว! ....แม่ของเซฟิรอธมัน....."

                "ฉันจำเจโนวาได้! มันเป็นไอ้ตัวไร้หัวที่อยู่ในตึกชินระนั่นไม่ใช่เรอะ!"

คลาวด์       "ถูกต้อง"

ทีฟา          "แบเร็ต ให้คลาวด์พูดจบก่อนสิ ไว้ถามทีหลังก็ได้"

แบเร็ต       "ทีฟา...ฉันก็แค่...."

ทีฟา          "เล่าต่อสิคลาวด์"

แอริธ         "เพื่อนในวัยเด็กก็ได้มาพบกันอีกสินะ"

คลาวด์       "ฉันไม่เจอทีฟานะ ....เมืองมันเงียบมาก ทุกคนคงอยู่ในบ้านเพราะกลัวมอนสเตอร์ ไม่สิอาจจะกลัวพวกเราก็ได้"

ตัดกลับมาที่นีเบิ้ลไฮม์อีกครั้ง

เซฟิรอธ     "เดี๋ยวเราจะไปที่เตาปฏิกรณ์ตอนรุ่งสางวันนี้พักกันก่อนเถอะ อ้อ จะไปเยี่ยมเพื่อนเยี่ยมครอบครัวก่อนก็ได้"

เซฟิรอธจะเดินเข้าไปในโรงแรม มีคนอยากมาขอถ่ายรูปตอนเซฟิรอธสู้กับมอนสเตอร์

              (1) ถ่ายฉันแทนละกัน – "ฉันไม่ถ่ายคนโนเนมหรอก"

              (2) กลับเข้าบ้านไปดีกว่า มันอันตรายนะ – "ก็ได้....เบ่งชิบเป๋ง ...เฮ้ยๆ เดี๋ยว...เธอคือคลาวด์นี่นา..ไปไงมาไงเนี่ย? โตแล้วหล่อเชียวนะ"

                   หากเลือกข้อสองจะมีคำถามเดิมขึ้นมาอีก

                      (1) งั้นก็ถ่ายรูปฉัน – "เอางี้สิคลาวด์ ฉันจะถ่ายรูปเธอยืนคู่กับเซฟิรอธ"

                      (2) กลับเข้าบ้านไปดีกว่า มันอันตรายนะ – "เออๆ ...เบ่งชิบเป๋ง... เป็นแค่ผู้ติดตามเขาแท้ๆ"

ตอนนี้บางบ้านจะเข้าไม่ได้ (เพราะเราจำไม่ได้ว่าเคยเข้ามา) เดินไปทางบ้านบนสุดเป็นบ้านของคลาวด์ "นี่บ้านฉัน แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อ 5 ปีก่อนหรอกน่า" แต่แบเร็ตกับแอริธจะขอให้เราเล่าให้ฟัง

              (1) ฉันไม่อยากเล่า – แบเร็ต "งั้นก็ตามใจแก"

              (2) ก็ได้..... – คลาวด์จะเล่าเรื่องครอบครัวให้ฟัง

"ฉันก็ไม่รู้ว่าพวกนายจะเรียกบ้านแบบนี้ว่าเป็นครอบครัวหรือเปล่านะ พ่อฉันตายตั้งแต่ฉันยังเด็กมาก แม่ของฉันเลยต้องอยู่ตัวคนเดียวในบ้าน.... ใช่..ตอนนั้นฉันได้พบกับแม่ แม่ของฉันก็ยังคงเป็นคนร่าเริงไม่เปลี่ยนเลย แต่ไม่กี่วันต่อมาท่านก็เสียชีวิต .....ทั้งที่ตอนนั้นแม่ก็ยังสบายดีอยู่แท้ๆ"

ภาพจะตัดกลับมาตอนที่คลาวด์กลับมาบ้าน

คลาวด์       "เอ่อ......"

แม่            "ว่าไงคะ? อ้าว คลาวด์!!"

                "ขอต้อนรับกลับบ้านนะคลาวด์"

คลาวด์       "หวัดดีนะแม่"

.

.

.

แม่            "ไหนๆขอแม่ดูซิ อืม....แต่งงี้แล้วหล่อเชียว นี่เครื่องแบบโซลเยอร์สินะ"

คลาวด์       "แม่ครับ ผม....."

.

.

แม่            "เอ้อ ลูกก็เป็นหนุ่มแล้วนะ แม่ว่าต้องมีผู้หญิงติดตรึมแน่เลย"

คลาวด์       "ไม่หรอกแม่"

แม่            " แม่ห่วงลูกนะ เมืองใหญ่น่ะมีสิ่งล่อลวงเยอะ แม่อยากให้ลูกตั้งหลักแล้วหาแฟนดีๆสักคน"

คลาวด์       "ผมสบายดีอยู่แล้วน่า"

แม่            "ลูกควรจะมีแฟนที่อายุมากกว่านะ จะได้คอยดูแล แม่คิดว่าผู้หญิงแบบนั้นเหมาะกับลูกที่สุดแล้ว"

คลาวด์       "ไม่สนหรอก"

.

.

แม่            "ลูกกินอยู่สบายดีใช่ไหม?"

คลาวด์       "ผมสบายดี บริษัทเขาดูแลผมอย่างดีเลย"

แม่            "ก็ลูกยังทำกับข้าวเองไม่เป็นน่ะสิ แม่เลยกลัวลูกจะลำบาก"

.

.

แม่            "คลาวด์"

.

.

แม่            "ลูกก็รู้นี่คลาวด์"

.

.

แม่            "ไม่ใช่เหรอคลาวด์?"

.

.

แม่            "แม่ก็ยังเป็นแม่ของลูกอยู่นะ"

.

.

.

.

คลาวด์       "พอเหอะ"

บ้านทางขวาติดกับบ้านของคลาวด์เป็นบ้านทีฟา ถ้าเดินเข้าไปทีฟาจะถาม "เธอเข้ามาในบ้านฉันด้วยเหรอ?"

             (1) ใช่ – คลาวด์ "ฉันคิดว่าเธออยู่บ้านน่ะ" (เล่าต่อ)

             (2) เปล่า – (กลับออกมาหน้าบ้าน)

ถ้าเลือกข้อ (1) เดินขึ้นไปชั้นสองจะมีห้องของทีฟา พอเดินเข้าไปทีฟาจะถามขึ้นมาอีก "เธอเข้ามาในห้องฉันด้วยเหรอ คลาวด์?"

             (1) ใช่ – (เข้ามาในห้อง)

             (2) เปล่า – (กลับออกมา)

ถ้าสำรวจตู้เสื้อผ้าจะพบ Orthopedic Underwear (กางเกงในของทีฟา)

ทีฟา         "คลาวด์!!!"

             (1) แหะๆ – ทีฟา "คลาวด์.....เราจะมาคุยเรื่องสำคัญกันไม่ใช่เหรอ?"

             (2) ล้อเล่นน่าอย่าโกรธสิ – ทีฟา "คลาวด์.....เราจะมาคุยเรื่องสำคัญกันไม่ใช่เหรอ?"

ลองสำรวจที่เปียโนทีฟาจะถาม "คลาวด์ เธอเข้ามาเล่นเปียโนของฉันด้วยเหรอ?"

             (1) เปล่า – (ไม่เล่น)

             (2) ใช่ฉันเล่น – (เล่นเปียโนโดยกดคีย์เอง)

             (3) นิดหน่อยน่า – (เล่นเปียโนเป็นเพลง Main Theme)

Main Theme – Do Re Me Ti La Do Re Me So Fa Do Re Do

หากเลือกข้อสองจะมีคำถามขึ้นมาว่าเราจำโน้ตได้หรือไม่

             (1) จำไม่ได้ – เล่นเพลงโดยมีโน้ตขึ้นมาบอกว่าคีย์ไหนต้องกดปุ่มไหนดังนี้

Do 

Re  

Me 

Fa 

So  L1 +

La  L1 +

Ti  L1 +

นั่นคือเราสามารถเล่น Main Theme ได้โดยกดคีย์ดังนี้ - , , , R1 + , R1 + , , , , R1 + , , , ,

             (2) จำได้ – (เล่นเพลงโดยไม่มีโน้ตให้ดู)

เราสามารถได้ไอเท็มจากเปียโนหลังนี้โดยเล่นเพลงดังนี้:

    - เล่นเพลงเดียวกันสองรอบใน Flash Back จะได้เงินเก็บทีฟา 1 gil

    - Disc2 ขณะทีฟาเป็นผู้นำกลุ่ม เล่นเพลง Main Theme จะได้ มาทีเรีย Elemental

    - Disc2-3 หลังจากคลาวด์ได้ความทรงจำกลับมาแล้ว นำทีฟาเข้ากลุ่มแล้วเล่นเพลง Main Theme จะได้ลิมิตเบรกสูงสุดของทีฟา "Final Heaven" มา

ซึ่งถ้าเล่นเพลงอย่างถูกต้องคลาวด์จะบอกว่าเหมือนเคยได้ยินเพลงนี้มาก่อน

บนโต๊ะจะมีจดหมายอยู่ลองเข้าไปสำรวจดูเป็นจดหมายที่เพื่อนส่งหาทีฟา

ทีฟา         "เธออ่านจดหมายของฉันเหรอ?"

            (1) ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก! – (ไม่อ่าน)

            (2) ใช่..... – (อ่านจดหมายดู)

ถ้าเลือกข้อสองทีฟาจะถามว่าจำเนื้อความในจดหมายได้ไหม

            (1) จำไม่ได้แล้ว – ทีฟา "งั้นมาต่อเรื่องของเซฟิรอธกันเถอะ"

            (2) จำได้สิ – "มันเป็นจดหมายจากลูกชายเจ้าของร้านขายของส่งถึงทีฟา" (คลาวด์อ่านจดหมาย)

"ทีฟา, เธอสบายดีหรือเปล่า? ฉันเพิ่งมาถึงมิดการ์เมื่อ 8 วันก่อน เมื่อวานนี้ชาวเมืองนีเบิ้ลไฮม์ทุกคนมาต้อนรับฉันใหญ่เลย.....ยกเว้นคลาวด์นะ แต่ใครๆก็บอกว่าเขาไม่ค่อยสนิทกับเราเท่าไหร่ ถึงขอให้มาเขาก็ไม่มาหรอก แล้วก็....เอ้อ...เลิกพูดเรื่องหมอนั่นดีกว่า มิดการ์เป็นเมืองที่มีทุกอย่างจริงๆ พอมาอยู่ที่นี่แล้วฉันรู้สึกว่าตัวเองล้าสมัยชะมัด ขนาดห้องในสลัมยังสะอาดสะอ้านเลย ตอนนี้ฉันก็อยู่ในสลัม แต่ถ้าหาเงินได้มากๆหน่อยฉันก็อยากจะย้ายไปอยู่ที่หรูๆกว่านี้เหมือนกัน แต่ก่อนอื่นก็ต้องหางานก่อน ...ฉันยังหางานทำไม่ได้เลย ฉันโกหกพ่อแม่ว่าได้งานกับบริษัทชินระ ฉันว่าจะกลับไปตอนนี้ก็คงสายไปซะแล้ว ทั้งที่ฉันน่าจะช่วยพ่อแม่อยู่ดูแลร้านแท้ๆ"

ทีฟา         "เธอจำเนื้อความได้หมดเลยเหรอ?"

             (1) ไม่หมด – ทีฟา "งั้นมาต่อเรื่องของเซฟิรอธกันเถอะ"

             (2) ใช่ จำได้หมดเลย – "เพราะในจดหมายมันมีแอบด่าฉันด้วย" (อ่านจดหมายต่อ)

"ฉันมาอยู่ที่มิดการ์แล้วแต่ก็ยังคิดถึงนีเบิ้ลไฮม์อยู่เสมอ เอ้อ ทีฟา ไอ้หอเก็บน้ำงี่เง่านั่นยังใช้ได้อยู่หรือเปล่า? ตาแก่เจ้าของโรงแรมนั่นกิจการเป็นไงบ้าง? พ่อแม่ฉันยังเปิดร้านอยู่ทุกวันหรือเปล่า? มีมอนสเตอร์บุกโจมตีบ้างมั๊ย? ที่สำคัญ....เธอเป็นไงบ้างทีฟา? ฉันรู้สึกเหมือนไม่ได้พบเธอเป็นปีแล้ว เมื่อคืนพวกเรานั่งคุยเรื่องเธอกัน ทุกคนชอบเธอ แต่เพราะเธอเป็นขวัญใจของพวกเราทุกคนฉันเลยไม่กล้าจีบเธอออกหน้า ถึงฉันจะชอบเก๊กหล่ออยู่เรื่อยแต่ฉันก็กลัวโดนหักอกเหมือนกันนะ เฮ้ย! ถ้าฉันยังมัวเขียนไปแบบนี้เรื่อยๆมันจะกลายเป็นจดหมายรักแน่ๆ งั้นพอแค่นี้ก่อนแล้วกัน รักษาตัวด้วยนะฉันจะเขียนมาอีก

ป.ล. เขียนกลับมาหาฉันบ้างนะ"

บ้านทางขวาล่างเป็นเพื่อนบ้านเก่าเขาจะจำเราได้ และชมว่าราดูบึกบึนขึ้น (ในบ้านนี้มีเด็กเล็กๆสองคน) พอชมบ้านเกิดจนพอใจแล้วให้เดินเข้าไปในโรงแรมทางซ้ายของเคาน์เตอร์จะพบแซ็งแก็น ซึ่งเป็นครูสอนมาเชียลอาร์ตให้เด็กๆ เขาเดินทางไปทั่วโลกมีศิษย์ถึง 128 คน และเป็นอาจารย์ของทีฟาด้วย เขาจะชมทีฟาว่ามีไหวพริบดีและจะเป็นนักสู้ที่เก่งกาจในอนาคต แซ็งแก็นมาที่นี่เพื่อศึกษาเทคนิคการต่อสู้ของโซลเยอร์ชินระและอาจแนะนำเทคนิคให้โซลเยอร์ชินระเอาไปใช้ได้ พอเราเข้าไปคุยกับคนที่เคาน์เตอร์เขาจะอธิบายเรื่องต่างๆให้ฟัง

             (1) เซฟิรอธอยู่ไหน? – "อยู่ชั้นบนครับ"

             (2) ขอจองห้องพักห้องนึง – "ไม่เป็นไรครับผมจองห้องไว้ให้คนจากชินระเรียบร้อยแล้ว"

             (3) สถานการณ์ตอนนี้เป็นไงมั่ง? – "เมื่อ 12 เดือนก่อน มีมอนสเตอร์มาปรากฏตัวแถบนี้เยอะขึ้นเรื่อยๆส่วนเมืองก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากนักตอนที่เริ่มสร้างเตาปฏิกรณ์ดูเหมือนน่าจะดี แต่หลังสร้างเตาเสร็จทุกอย่างก็ดูเหมือนจะแย่ลง ต้นไม้บนภูเขาก็ตายไป 1 ใน 3 แล้ว ตกลงแล้วมันดีหรือไม่ดีฉันไม่รู้หรอก แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้นี่....อย่างน้อยตอนนี้เราก็ต้องจัดการกับมอนสเตอร์ก่อน"

ขึ้นไปชั้นบนจะพบเซฟิรอธกำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง

คลาวด์       "กำลังดูอะไรอยู่? "

เซฟิรอธ     "ดูวิว....คุ้นๆนะเหมือนฉันเคยรู้จักเมืองนี้"

แล้วเซฟิรอธจะให้เราเข้านอน

             (1) ยังสว่างอยู่เลย – "งั้นพรุ่งนี้ฉันไม่ปลุกนะ"

             (2) นั่นสินอนดีกว่า – "ฉันจ้างไกด์ที่จะพาไปเตามาโคไว้แล้ว ได้ยินมาว่าเธอยังเด็กแต่ก็น่าจะพึ่งได้นะ"

เราจะเข้านอน พอเช้ามา(ตื่นสาย) ให้ออกมาข้างนอกแล้วเดินไปคุยกับเซฟิรอธที่ด้านบนของเมือง